امید به فضل و کرمت
(برداشتی از دعای ابوحمزه ثمالی)



خدایا، معبودا، بارالها، با بار حاجتی بر دوش به درخانه تو
آمده ام، از تو پناه می جویم و حاجت از تو می خواهم.

نه لایق آنم که دعایم را پاسخ گویی و نه شایسته آن که
به عفو و بخشایشت از من درگذری.

چشم امیدم به لطف توست و اطمینانم به راستی وعده ات.
که فرمودی: هرچه می خواهید از فضل و کرم خدا بخواهید
که خدا با بندگانش همواره مهربان است.

پس ای سراسرمهر، به عفو و بخشش خود از من درگذر،
به اعمال ناشایستْ مؤاخذه ام مکن و دعایم را اجابت فرما.